Praksiserfaringar frå observasjonspraksis veke 38 -07

(Skulle vore som innlegg nr 6 i 2007- vart gløymt, men no er det komen med! :))

Nokre tankar om korleis elevane sit i klasserommet:
Nokre elevar sit med ryggen inn mot klasserommet og ansiktet ut vindauga. Når lærar underviser/snakkar, må dei vri seg i stolane for å kunne sjå på han/ho. Det skjer store delar av dagen. Dei må og vri seg for å sjå kva som blir skrive på tavla. Eg tykkjer dette fører til uheldige og belastande sitje stillingar for elevane, noko som er ubehageleg og som ein bør unngå. Tenk ergonomi!

Nokre elevar sit heilt i veggen på same vegg som tavla er plassert. Det førar til at dei ikkje kan lesa det som blir skrive på tavla. Dei må då trekke pult og stol lenger bak i klasserommet, noko som fører til unødig støy og forstyrring i undervisninga. Det er og sløsing med tid.

Eg forstår at organiseringa er gjort med hensikt for å skilje dei som er urolege, og for å hindre at einskilde elevar får blikk kontakt. Men eg meiner det kunne vore gjort nokre enkle grep for å unngå dei uheldige sitje stillingane. For dei som sit med ryggen til lærar/klassen, kunne ein sett stolen på andre sida av pulten og skjøvet pulten litt lenger inn i rommet. For å hindre blikk kontakt måtte ein evt flytta på nokre elevar. For dei som sit heilt i veggen kunne ein trekt pultane litt lenger bak i rommet og latt dei stå der. Me diskuterer dette med Martin, og han er heilt enig. Dei har som politikk på Langeland skule at dei helst ikkje skal organiser klasserommet etter”buss” prinsippet. I alle klassar er det rolege og urolege elevar, så eg forstår at det ikkje alltid er like enkelt å finne ein måte som fungerer.

Kva tanker sit eg igjen med, og kva har eg lært i observasjonspraksis?

Dette var siste dag i praksis i denne omgong. Veka har gått utruleg fort og me har fått mange nye inntrykk. Eg trur dei fleste studentane gler seg til å komma tilbake, i alle fall gjer eg det! Me er blitt veldig godt motteke og har fått eit godt inntrykk av skule, elevar og lærarar.

Det har vore artig å sjå korleis lærarane jobbar i klassen. Ein ser så mange døme på dette som me har hatt om i teori; alle oppgåvene ein lærar har. Ein lærar skal sjå alle elevane, vere ein vaksen rollemodell som skal læra borna noko, samstundes som han må vera ein omsorgsperson og ein oppdragar. Dette har me no fått sjå i praksis i klasserommet, og det verkar som det glir naturleg, og heile tida glir inn i kvarandre. Som døme kan eg nemna: To gutar hadde vore stygge med ei jente i friminuttet. Jenta grein, og læraren måtte trøyste. Han måtte også ta dei to gutane til sides og snakka med dei. Deretter tok han temaet opp i plenum i klassen;, om korleis me skal vera mot kvarandre.

Eit anna døme er korleis læraren får alle elevane til å skjøna noko i matematikk eller eit anna fag. Dei skal læra noko, samstundes som han skal halda ro i klassen. Så er det den gongen ein elev strakk handa i veret og fortalde klassen at han har fått eit stereoanlegg av storebror sin. Han berre måtte fortelje det… Ein annan elev vil ikkje delta i det læraren seier dei skal, han verkar lei seg eller nedfor, og læraren må ta seg av han og. Det har vore utallege små og store hendingar i klasserommet denne veka som viser at ein lærar har mange roller og oppgåver i kvardagen som han må takle. Og det beste er at det verkar som det stort sett går greitt… Men eg ser og at det kan vere ein utfordring av og til. Det er ikkje alltid like lett å sjå dei elevane som er stille og roleg, når ein har fleire ”urokråker” i klassen…

Eg trur at desse rollene ein lærar må ha, kjem med erfaring. Ein må sjølvsagt ha det i bakhovudet heile tida, og som ny lærar tenkjer ein gjerne meir på det, men etter kvart som ein får erfaring blir det ein naturleg del av det å vera lærar. Eg vonar eg vil klare å fylle alle desse rollene på ein god måte…

Eg har og merka meg at kvar lærar har sin måte å undervisa på, og at det er mange ulike måter ein kan gjere ting på. Ein kan bruka ulike metodar for å oppnå det same. Til dømes for å få ro i timen- ein kan bruka musikk (CD), ein kan synga, bruke teikn, telje, laga lyd med noko (t.d triangel, tromme ) m.m.

Har eg så nådd målet mitt for veka? Ja, eg kan vel sei det; eg kan (nesten) alle namna, og føler at eg har blitt kjend med lærarar og mange elevar. Eg har også blitt litt kjend med korleis skuledagen artar seg og kvar ulike rom befinn seg.